Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2006

Εκδήλωση της Πρωτοβουλίας στην Αθήνα, 13 Δεκεμβρίου 2006

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω οτι είναι πλέον καιρός να αρχίσουμε να μιλούμε και για τα λεπτομερή θέματα που σχετίζονται με την καλή λειτουργία των πανεπιστημίων μας καθώς και τις απαιτούμενες προϋποθέσεις.
Φοβάμαι, οτι πολλά συγκεκριμένα θέματα που εμείς θεωρούμε αυτονόητα και κοινότοπα, η περιβάλλουσα κοινωνία, αλλά ακόμη και οι ίδιοι οι φοιτητές μου δεν τα έχουν αντιμετωπίσει καν ως έννοιες. Δεν έχουν, για παράδειγμα, σχεδόν καμμία προσλαμβάνουσα παράσταση (παρά μόνο οι λίγοι τυχεροί που βιώνουν τις εξαιρέσεις) τι σημαίνει πανεπιστημιακή "διδασκαλία" και σε τι διαφέρει αυτή από την αντίστοιχη της εγκύκλια εκπαίδευσης. Γιαυτό και τους είναι αδύνατο να καταλάβουν τι ακριβώς ζητάμε οταν μιλούμε για αναβάθμιση της εκπαιδευτικής λειτουργίας. Δεν ξέρουν ακόμη τι είναι ακαδημαϊκός διάλογος υπό συνθήκες δημοκρατίας και κράτους δικαίου. Δεν έχουν βιώσει ποτέ (οι νεώτερες αλλά και παληότερες γενεές) την απροκατάληπτη ανταλλαγή απόψεων με προσδοκία είτε σύνθεσης είτε διαμόρφωσης συναίνεσης. Τέτοιες διαδικασίες δεν έχουν συναντήσει μήτε στο σχολείο ούτε στο πολιτικές διαδικασίες. Δεν ξέρουν επίσης τι σημαίνει σπουδή της επιστήμης ως διαφορετικές προσέγγισης της γνώσης σε σχέση με την επαγγελαμτική εκπαίδευση. Και πάει λέγοντας.
Με τον βαθμό αφαίρεσης που μιλάμε όλοι μας δημιουργούμε μια ψευδαίσθηση επικοινωνίας που στην πραγματικότητα είναι ένα είδος ασύμπτωτου λόγου που δεν κάνει κανένα σοφότερο μήτε βοηθάει κανένα να κατανοήσει το λόγου του άλλου. Σε αυτό το θολό τοπία ψαρεύει το γονιδίωμα του ολοκληρωτισμού που καλλιεργείται συστηματικά ως ιδεολογικό έκτρωμα κάτω από την μεταφυσική του ... ακαδημαϊκού ασύλου.
Κάποτε δεν πρέπει να μιλήσουμε και για την ταμπακέρα?